сылау — зат. Сары буын мен бел ауруын сипалап, уқалап емдеу әдісі, сылау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сылау — I зат. Жас баланың денесіне қойдың майын жағып, оны қолмен сипалап сіңіру тәсілі. Қар қылаумен өседі, Бала с ы л а у м е н өседі (Мақал). II зат. жерг. Сылақ. «Пәтері» деп отырғаны Қарсақтың шатыры жабылмаған жаңа үйінің төбесінен сорғалаған су с … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ши сылау — (Қарақ.) салынған үйдің ішкі төбесін сылау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қыңсылау — ет. Иттің, қасқырдың көмейінен адам аярлықтай дыбыс шығару … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сыңсылау — (Жамб., Жуа.) сыңсу (қыздардың ұзатқанда жылауы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыбақ — (Шымк., Сарыағ.) сылақ. Тамның сыртын с ы б а қ т а у керек (Шымк., Сарыағ.). Мектепті с ы б а қ т а у жұмысы да бітті («Кол шы», 1935, №48). [Түрікше сывамак сылау (Тур. рус. сл., 1977); ертедегі түркі тілдерінде сува сылау (А. Бор., ЛСТ, 276);… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шпаклевка — 1. Буяласы урынның тишек ярыкларын каплау, тигезсез урыннарын тигезләү, сылау өчен әзерләнгән измә 2. Шундый измә белән сылау, тигезләү эше … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
гілмала — (Қарақ.: Амуд., Хож.) әндеме, андама; үй сылауға арналған аспап, құрал. Жайды сылауға г і л м а л а іздеп жүріппін (Қарақ., Амуд.). Бұл сөз қарақалпақ жеріндегі қазақтардың тілінде кейде жылмала деген тұлғада ұшырайды … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыбау — 1 (Гур., Маңғ.) күреу. Түйенің астын с ы б а п, тазалап отырмаса болмайды (Гур., Маңғ.) 2 (Түрікм., Көнеүр.) сылау. Қабырғаның балшығы түскен жерін қайта с ыб а п, тегістеп әктеп жібердік (Түрікм., Көнеүр.). [Синьцзян ұйғырларының тілінде сува… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ши пәтік — (Қарақ.) үйдің төбесін іштен лаймен сылау үшін бірінші рет ши қағып сылау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
